Met Tony's extra premie en Fairtrade Premie betalen we de cacaoboeren meer dan de marktprijs. Maareh.. hoe komt het dan dat ze nog steeds vastzitten in armoede? Dat leggen we uit. Armoede is een complex probleem. We zetten onze Living Standards and Welfare Surveys in om de complexiteit van armoede te begrijpen en om serieus actie te kunnen ondernemen, daar waar dat ‘t hardst nodig is. Benieuwd hoe? Je leest het hieronder.

Als je aan 'rijkdom' denkt, denk je vast aan onze melk karamel zeezout, de bankrekening van een miljonair of de levensstijl van een gemiddelde millennial.. Maareh waar denk je aan bij 'armoede'? Een veel minder aantrekkelijk beeld popt d’r dan op waarschijnlijk, maar zeker zo veelzijdig. Armoede is complex en de grondoorzaak van moderne slavernij en illegale kinderarbeid in de chocolade-industrie. We doen onze stinkende best om deze bittere nasmaak uit de chocolade-industrie te halen, onder andere door ’t betalen van een hogere prijs voor cacao. Maar ‘t is nog steeds niet genoeg om cacaoboeren echt uit de armoede te halen. Wij vroegen wij ons af, hoe komt dat?

Het draait niet alleen om geld..
Het blijkt dat armoede over veel meer gaat dan alleen een tekort aan financiële middelen. Het gaat over het hele pakket van een gebrek aan basisrechten, voorzieningen en kansen. Om een vollediger beeld te krijgen van het probleem, laten we jaarlijks de Living Standard and Welfare Surveys (LSWS) uitvoeren, ontworpen aan de hand van de internationale Multidimensional Poverty Index (MPI). Deze MPI kijkt naar de verschillende dimensies van armoede - meer dan geld alleen - op het gebied van gezondheid, onderwijs en leefomstandigheden. Zo zien we niet alleen wie er in armoede leeft, maar ook hoe. Super belangrijke informatie dus in ’t bedenken van ‘sweet solutions’ waarmee we dit probleem vanuit verschillende invalshoeken kunnen aanpakken.

De resultaten zijn binnen, en helaas behoorlijk armzalig..
In 2019 en 2020 hebben we onderzoeksbureaus de opdracht gegeven om een willekeurige steekproef van meer dan 900 cacaoboeren, die aangesloten zijn bij onze partnercoöperaties in Ghana en Ivoorkust, te interviewen. Ongeveer een derde van de door ons geïnterviewde boeren in Ghana wordt naar MPI-maatstaven als arm beschouwd (33,7% in 2019, 27,2% in 2020). In Ivoorkust is het bijna de helft (45,9% in 2019, 44,9% in 2020). Als je je dan bedenkt dat armoede de grondoorzaak is van illegale kinderarbeid en moderne slavernij, lijkt onze visie 100% slaafvrije chocolade opeens mijlenver weg.

D’r is ook goed nieuws.. (gelukkig!)
Het goede nieuws is dat de enquête ons niet alleen laat zien waar we actie moeten ondernemen, maar ook hoe. Omdat de cijfers precies laten zien op welke manieren boeren worden achtergesteld, kunnen we ze ook heel gericht gebruiken om de boeren te helpen: met plannen voor gemeenschapsontwikkeling in onze partnercoöperaties en door de boeren te ondersteunen in hoe ze hun Tony's premie op de beste manier kunnen verdelen (het extra geld dat we aan boeren betalen bovenop de marktprijzen).

Het is uiteraard volledig aan de boeren (niet aan Tony's) om te beslissen hoe de premie wordt besteed. Vorig jaar ging gemiddeld 12% naar gemeenschapsontwikkeling. Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar we willen niet dat de boeren te veel van hun premie aan deze projecten besteden. Het achterstallige onderhoud van gemeenschapsvoorzieningen moet echt worden betaald door andere partijen zoals overheden, stichtingen en bedrijven die hun bonen te lang voor veel te weinig geld hebben gekocht. En voor alle twijfelaars: maken deze projecten echt een verschil? Je ziet de positieve impact ervan terug in de MPI-scores. Dusseh.. ja!

Dit zijn grootste veroorzakers van armoede onder cacaoboeren
Door dieper in de onderzoeksresultaten te graven, ontdekten we de 5 meest voorkomende welzijns- en levensstandaarduitdagingen die de geïnterviewde boeren in armoede houden.

1. Kinderen in schoolgaande leeftijd die niet naar school gaan (voornamelijk in Ivoorkust).
2. Onvoldoende veilig drinkwater, sanitaire voorzieningen en elektriciteit.
3. Gebruik van gevaarlijke brandstof om te koken.
4. Voedselonzekerheid.
5. Gebrekkige huisvesting.

Er zijn ook enkele opvallende verschillen te vinden tussen mannen en vrouwen in de lijst van boeren die bij onze partnercoöperaties zijn geregistreerd. In Ghana zijn er veel meer vrouwelijke boerenfamilies (±35%) dan in Ivoorkust (±8%). In beide landen worden deze vrouwen aanzienlijk minder betaald voor hun werk en krijgen ze veel minder erkenning voor wat ze doen.

Dusseh.. wat is ‘t plan?
Actie ondernemen! Duuhh.. Nu we de belangrijkste oorzaken van armoede onder boeren hebben vastgesteld, hebben we 5 gerichte actiepunten opgesteld:

1. Handen uit de mouwen voor beter onderwijs
We blijven onze 7 partnercoöperaties ondersteunen met het opzetten van schoolfondsen en het verbeteren van de toegang tot onderwijs in de cacao-gemeenschappen. Daarbij gaat het ook om het bouwen en renoveren van scholen en schoolkantines. Daarnaast zorgen we ervoor dat studenten toegang krijgen tot onderwijsinstellingen (en andere belangrijke diensten) door ervoor te zorgen dat ze een geldig geboortecertificaat hebben (ondertussen al 3.440 in Ivoorkust!). Ook blijven we aandringen op het verbeteren van de kwaliteit van het onderwijs, waarbij we ons aansluiten bij initiatieven zoals het Transforming Education in Cocoa Communities programma van de Jacobs Foundation.

2. Frisse blik op veilig drinkwater en sanitaire voorzieningen
De plannen die we van onze partnercoöperaties hebben ontvangen omvatten al veel projecten om de toegang tot schoon drinkwater en sanitaire voorzieningen te verbeteren. Verder heeft een recent ‘borewell’ project met onze coöperaties uit Ivoorkost al positieve resultaten laten zien. Door dit project is de toegang van huishoudens tot schoon drinkwater gestegen van 62,5% in 2019 naar 73,9% in 2020. Je begrijpt, dit soort projecten blijven we doen.

3. Geen honger!
Voedselonzekerheid ontstaat niet alleen door het feit dat je te weinig geld hebt om eten te kopen. Het is er zeker een groot onderdeel van en dé reden dat we boeren extra betalen bovenop de prijzen van de cacaomarkt. Alleen we gaan de armoedecyclus niet doorbreken als we alleen maar premies blijven uitkeren. We moeten ook gedrag veranderen. Daarom zijn we begonnen met het coachen van boeren om de opbrengst te verhogen. Daarnaast onderzoeken we hoe we de bronnen van inkomsten van boeren kunnen diversifiëren (fans van onze 5 samenwerkingsprincipes zullen hier een patroon herkennen).

4. Koken met betere technieken
Je bent wat je eet (hiep hiep hoera voor chocofans!), maar effe serieus, door te koken met moderne brandstof in plaats van hout of houtskool komen d’r een stuk minder schadelijke dampen vrij en is er minder brandgevaar. Samen met de cacaogemeenschappen onderzoeken we hoe we de veiligste opties kunnen aanbieden.

5. Extra aandacht voor gender
Empowerment van vrouwen en bescherming van kinderen zijn sterk met elkaar verbonden. Daarom hebben we al langer oog voor de rol van gender in al ‘t werk dat we doen. We gaan een stap verder door een operationeel genderbeleid te ontwikkelen dat zich uitstrekt tot alle gebieden van ons werk. En via The Chocolonely Foundation (onze stichting waarmee we alle niet-cocoa-gerelateerde zaken financieren, die bijdragen aan het beëindigen van moderne slavernij) blijven we genderprojecten steunen, zoals het 100 weeks programma.

Enneh.. we zijn d'r nog niet.
Om d’r zeker van te zijn dat we in de juiste richting blijven gaan, en om vooruitgang te blijven boeken, streven we ernaar deze studie elk jaar te herhalen (op anderhalve meter natuurlijk). We blijven armoede aanpakken! Hoe complex ’t ook is. Op de lange termijn en met een vooruitziende blik. Door de uitdagingen één voor één aan te pakken, kunnen we samen 100% slaafvrij de norm in chocolade maken.